드라마 다이얼로그

ကျွန်မရဲ့မွေးရပ်မြေ ဂျယ်ဂျူမှာဆိုရင် အမျိုးသမီးတွေ ရေငုပ်ဆင်းကြတဲ့အခါ စိတ်ထဲမှာ မှတ်သားထားတဲ့အရာတစ်ခုရှိကြတယ် "ဒီနေ့တစ်ရက်အတွက် လောဘမကြီးကြဘဲ ကိုယ့်ရဲ့အသက်အောင့်နိုင်တဲ့အထိပဲ ရေထဲမှာပဲနေ.. ကြည်လင်အေးချမ်းတယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ ပင်လယ်ဆိုတာ အန္တရာယ်များတဲ့နေရာမို့လို့ အသက်အောင့်နိုင်တဲ့အထိပဲ တောင့်ခံထားတဲ့ ပြီးတော့ ထပ်ပြီး တောင့်မခံနိုင်တော့ဘူးဆိုရင် စခဲ့တဲ့နေရာကို ပြန်ပြီးလာခဲ့ အသက်ပြန်ရှူဖို့အတွက်ပေါ..

ငါတို့က အရမ်းကွာခြားနေတာက အကြောင်းအရင်းဖြစ်နိုင်ပါ့မလား ဒီလောကကြီးမှာ တစ်ပုံစံတည်းတူနေတဲ့လူ ဘယ်မှာရှိလို့လဲ လက်တစ်ဖက် ဆုံးရှုံးသွားတဲ့လူတစ်ယောက်က လက်တစ်ဖက်တည်းရှိတဲ့ တခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ချစ်ရင် အဆင်ပြေလောက်မလား?ဘယ်လောက်မှမကြာသေးခင် အချင်းချင်းမုန်းပြီးတော့ နာကျည်းသွားကြမလားဆိုတာ သေချာမသိပေမဲ့ ဟုတ်တယ် အဲလိုဖြစ်တယ်လို့ပဲ ထားလိုက်ရအောင် ဒါဆို နာကျည်းပြီးတော့ မုန်းတီးသွားတဲ့အချိန်ထိတော့ ဘေးမှာရှိနေလည်..

စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့ ဆုတောင်းရင် တစ်ချိန်ချိန်တော့ တစ်နည်းနည်းနဲ့ ပြည့်လာလိမ့်မယ်တဲ့ ထင်မထားတဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့နောက်ပြီးတော့.. နောက်ပြီးတော့ဆိုတာတွေ များလာခဲ့ရင် ဒီလိုလုပ်ရမလား ဟိုလိုလုပ်ရမလားနဲ့ နောင်တတွေလည်း အဲ့လောက်နီးပါး များလာလိမ့်မယ်အမှန်တရားဗုံး ဆိုတာကိုသိလား အမှန်တရားနဲ့ လူကိုအထိနာစေတာမျိုးတဲ့ လူကို အထိနာအောင်လုပ်တာက ဆဲဆိုတာလည်းမဟုတ်ဘူး အော်ဟစ်တာလည်းမဟုတ်ဘူး အမှန်တရားပဲ မှန်တဲ့စကားတွေ မှန်..

လူတွေရဲ့စိတ်က အလိုလောဘနဲ့ ဆိုးယုတ်တဲ့ဆန္ဒတွေနဲ့ပဲ ပြည့်နှက်နေတာ မှန်ကန်တဲ့ဆီကိုသွားတဲ့လမ်းမှာ မမှန်ကန်တာတွေနဲ့ အပြည့်ဖြစ်နေမှာ နေနတ်ဘုရားက မြေကိုပေးပေမဲ့ သီးနှံတွေကိုတော့ မပေးပါ နေနတ်ဘုရားက ရွက်လွှင့်နိုင်မဲ့လေကို ပေးပေမဲ့ သင်္ဘောကိုတော့ မပေးပါ နတ်ဘုရားက ပေးတဲ့မြေပေါ်မှာ သီးနှံစိုက်ပျိုးတာက လယ်သမားတွေရဲ့ အလုပ်ဖြစ်ပြီးတော့ နတ်ဘုရားပေးတဲ့ လေကို အသုံးချပြီးတော့သင်္ဘော၊လှေတွေတည်ဆောက်ပြီးတော့ ရွက်လွှ..

ကလေးတွေတင် မကပါဘူး အမေတွေလည်း ပင်ပန်းရတာပဲ ကြီးပြင်းလာဖို့အတွက် သေချာစဉ်းစားပေးရတယ် အဆုံးကျ အမေတွေကကြိုးစားရတာပဲ ကလေးက ပိုကြီးလာတဲ့အခါ သူတို့အတွက် နေရာပေးရမယ် မဟုတ်ရင် ကလေးတွေကဘယ်လိုသင်ယူမှာလဲ လူတစ်ယောက် တကယ်စွမ်းအားရှိတာက မျှဝေခံစားတတ်တဲ့စွမ်းအားပဲ တခြားသူရဲ့ ခံစားချက်တွေကို နားလည်ပေးနိုင်တဲ့ စွမ်းအားကမှ အဲဒါကမှ အရေးကြီးတဲ့စွမ်းအားပဲ သတ္တိကို ထုတ်ပြီး လုပ်လိုက်တဲ့ အပြုအမှုကို ဘာမှမဟုတ်ဘူးလို့ပြ..

ဘယ်လောက်ပဲ အရသာရှိတဲ့ အစားအစာမျိုး ဖြစ်နေပါစေ ကိုယ်မကြိုက်တဲ့သူနဲ့ စားရရင် အရသာမရှိဘူးတဲ့ အထွေအထူးမဟုတ်တဲ့ အစားအစာမျိုး ဖြစ်နေရင်တောင် လူကောင်းနဲ့စားရင် အကုန်လုံး အရသာရှိနေတယ်လို့ ခံစားရတယ်တဲ့ ခွေးတစ်ကောင်ကိုမှ မတတ်နိုင်ရင် သက်သက်မဲ့ အစကတည်းက မပျိုးထောင်နဲ့ ပျိုးထောင်မယ်ဆိုရင်လည်း စွန့်ပစ်ဖို့ မလုပ်နဲ့ စွန့်ပစ်မယ်ဆိုရင်လည်း လူလိုသူလို စွန့်ပစ်လိုက် အသက် ၂၁ နှစ်အရွယ်ကို ပြန်ရောက်ချင်တယ် အဲဒီတုန်း..

တစ်နေ့တုန်းက ကျွန်မကိုမေးခဲ့တယ်မလား အဲ့ဒီနေ့က ဒန်းစီးရင်း ဘာစဉ်းစားခဲ့တာလဲလို့ မမှတ်မိဘူးလို့ပြောခဲ့ပေမယ့် တစ်ကယ်တော့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမှတ်မိပါတယ် အဲ့ဒီနေ့က စိတ်ကူးထဲက အမျိုးသားက ကျွန်မဆီချဉ်းကပ်လာသလို ခံစားခဲ့ရတာပါ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်မရှေ့က အရာအားလုံးက အစိမ်းရောင်နဲ့ ပန်းရောင်အသွင်ပြောင်းသွားခဲ့ပါတယ် တစ်နေ့တုန်းက သူ့ကိုမေးခဲ့ပါတယ် “ကျွန်မကို ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့တဲ့နေ့ကို မှတ်မိပါသလား” လို့ “ရှင်းရှင်..

ငါက ဘာကြောင့်များအတိတ်ဘဝတွေကို မှတ်မိနေရတာလဲ ဒါက ကျိန်စာများလား ကောင်းချီးပေးခံရတာလား ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါကတော့ ငါ့ရဲ့ကံကြမ္မာကို လက်ခံလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားပြီးတော့ ဘယ်လိုရှင်သန်ချင်သလဲဆိုတာကို တွေးကြည့်မိတယ် ပျော်ရွှင်တဲ့အချိန်ဖြစ်ဖြစ် ဝမ်းနည်းတဲ့အချိန်ဖြစ်ဖြစ် ဘေးမှာရှိနေပေးမယ့် လူတစ်ယောက် ငါ့ရဲ့ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ဘဝတွေမှာ အဖြစ်ချင်ဆုံးလူမျိုးက အဲဒီလိုလူမျိုးပါပဲ ဒီဘဝလည်း သေချာလေး အကူအညီတောင်းပါတ..

လူတွေက အကုန် အတူတူပဲဟာ လက်လွတ်စပယ် လုပ်လို့ရတဲ့သူ မရတဲ့သူဆိုတာမျိုး ဘယ်မှာရှိလို့လဲ လူတွေဆိုတာ အားလုံး ဘယ်သူ့ကိုမဆို လက်လွတ်စပယ် ဆက်ဆံလို့မဖြစ်ဘူး နောက်ကွယ်မှာ ဘယ်သူပဲ မကောင်းပြောပြော စိတ်ထဲမထားနဲ့ သူများတွေ မဟုတ်ဘဲ မင်းကိုယ်တိုင်ကအရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို လေးစားရမယ် ကုမ္ပဏီအတွက် အသက်ကိုမစတေးနဲ့ အဲဒီလောက် မိုက်ရူးရဲဆန်တာမရှိဘူး ရာထူးလေး မတိုးတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ နဂိုကတည်းက အမြင့်ကနေ ပြုတ်ကျရင် နာကျင်ရတတ်စ..

လောကကြီးဆိုတာက နဂိုကတည်းကဒီလိုမျိုး နောက်ကျောဓားနဲ့ ထိုးတတ်တယ် လောကကြီးတစ်ခုလုံးက နောက်ကျောဓားနဲ့ထိုးနေရင်တောင်မှ ချစ်သူ ဒါမှမဟုတ် မိသားစု တကယ်ကို စစ်မှန်တဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ကသာ ဘေးမှာ ရှိနေပေးရင် လူဆိုတာ လဲမကျသွားဘူး လွယ်လွယ်ခွင့်မလွှတ်နဲ့ ဒါဆိုရင် လောကကြီးက မင်းဆီကနေ ခွင့်လွှတ်ခံရမှာပဲဆိုပြီးတော့ပစ်ပစ်ခါခါ လုပ်ကြလိမ့်မယ် ဖိနပ်က ဈေးကြီးပြီး လှပေမဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေကို နာကျင်အောင်လုပ်မယ့်ပုံပေါ်တယ်..