My Liberation Notes - 11

ခေတ်နောက်ကျတဲ့အရာက
တောဆန်နေသလိုမျိုး
ကျွန်မကို မုန်းနေတဲ့လူဆိုတော့
ကျွန်မဘာလုပ်လုပ် မုန်းတာ သဘာဝကျတာပဲ
ကျွန်မက ပိုပြီး မုန်းတာကို
ကျွန်မကတော့ အဲ့ကောင်ကို ရွံတယ်
အလုပ်မှာသာ တစ်ခုခုရှိတယ်လို့ ထင်ရတာ
အပြင်ရောက်သွားရင် ဘာမှမဟုတ်တာကိုများ

ကုမ္ပဏီမှာ လူဦးရေလျှော့ချဖို့ ဆန္ဒအလျောက်
နှုတ်ထွက်ဖို့ စစ်တမ်းကောက်ခဲ့တာ
ရှိစေချင်တဲ့ အရည်အချင်းရှိတဲ့လူတွေက
အရင်ထွက်သွားကြတယ်
ဟိုဟိုဒီဒီကနေ ခေါ်တဲ့လူတွေများတာမို့လို့

ထွက်သွားစေချင်တဲ့ လူကတော့
မသွားဘူး သွားစရာနေရာမရှိတာမို့လို့
အဲ့လိုမျိုး ကျန်နေခဲ့တဲ့လူမျိုးကအဲ့လူပဲ

📖 ဒေါသထွက်လိုက်လို့.. တစ်ခါလေးတောင်မှ
ခံစားချက်ပြန်ပြေသွားတာမျိုး မရှိဘူး
ဒေါသမထွက်ဘဲ ကျော်သွားလိုက်ရင်
နှစ်ရက်သုံးရက်ကြာရင် မေ့သွားရော
ဒေါသထွက်လိုက်ရင်
၁ဝရက်ကျော်လောက်ထိ မှတ်မိနေရော

📖 လူသားတွေက အထီးကျန်တဲ့အချိန်က
စိတ်ပုံမှန် အဖြစ်ဆုံးအချိန်တဲ့
အဲဒါကြောင့်..ညဘက်ဆို ပိုပြီး စိတ်ပုံမှန်ဖြစ်နေတယ်

📖 ငယ်ငယ်တုန်းက ဘုရားကျောင်းတက်တုန်းက
ဆုတောင်းချင်တာ ချရေးတာမျိုးရှိတယ်
ကလေးတွေရေးထားတာကို ကြည့်ပြီးတော့
ဒီလိုဟာမျိုးကို ဘာလို့ ဆုတောင်းနေတာလဲဆိုပြီး
အဆင့် တက်ချင်တဲ့ ကျောင်း သူငယ်ချင်းကောင်းတွေ
ဒါလေးကိုပဲ ဆုတောင်းကြတယ်ပေါ့ဆိုပြီး
ဘုရားသခင်ဆီကိုလေ

ကျွန်မ သိချင်တာ တစ်ခုပဲ ရှိခဲ့တယ်
ကျွန်မက ဘာလဲ
ကျွန်မ ဘာလို့ ဒီနေရာမှာ ရှိနေတာလဲ

၁၉၉၁ခုနှစ်မတိုင်ခင်တုန်းက မတည်ရှိခဲ့ပြီးတော့
နှစ်၅၀လောက် ကြာရင် မတည်ရှိနိုင်မယ့်အရာပဲကို
ဒီမတိုင်ခင်တုန်းကလည်း တည်ရှိခဲ့ပြီးတော့
ဒါပြီးရင်လည်း တည်ရှိနေဦးမယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်မျိုး
ကျွန်မက ထာဝရတည်ရှိနေမယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်မျိုး
အဲ့လို ခံစားချက်မျိုးမှာ မျောပါနေရင်းနဲ့တောင်
နှလုံးသားရဲ့ ဘယ်နေရာမှာမှ
တစ်ခါလေးတောင်မှ ပြေလည်သွားတာမျိုး မရှိဘူး

အိပ်ရာထဲမှာလည်း ပူပန်နေပြီးတော့
လူတွေကြားထဲမှာလည်း ပူပန်နေတယ်
ကျွန်မက ဘာလို့ တခြားလူတွေလိုမျိုး
ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ မရယ်နိုင်ရတာလဲ
ကျွန်မက ဘာလို့ အမြဲတမ်း ဝမ်းနည်းနေတာလဲ
ဘာလို့ အမြဲတမ်း ရင်တုန်နေရတာလဲ
ဘာလို့ အားလုံးက ပျော်စရာမကောင်းရတာလဲ

📖 လူသားတွေအကုန်လုံးက စာခြောက်ရုပ်နဲ့တူတယ်
သူကိုယ်တိုင်က ဘာဆိုတာကို မသိဘဲနဲ့
ဒီတိုင်း သရုပ်ဆောင်နေတဲ့ စာခြောက်ရုပ်တွေလိုမျိုး
တစ်နည်းနည်းနဲ့ပြောရရင်
ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ ကောင်းကောင်းနေနေတဲ့ လူတွေက
ဒီလိုမေးခွန်းတွေကို နောက်မှာထားပြီး
နေနေတာမျိုး ဖြစ်နိုင်တယ်
ဘဝဆိုတာက ဒီလိုမျိုးလို့ ပြောပြီးတော့
လိမ်ပြီးနေထိုင်နေတဲ့လူတွေ

ကျွန်မတော့ မထောက်ခံဘူး
သေပြီးမှ နိဗ္ဗာန်ကို မသွားချင်ဘူး
အသက်ရှင်နေရင်းနဲ့ နိဗ္ဗာန်ကို ကြည့်မှာ

📖 ငါက နဂိုကတည်းက ခွေးလိုဟာမပဲ
နည်းနည်းလောက်ကောင်းပေးရင်တောင်
သေတဲ့အထိ သစ္စာရှိသွားမှာ
အရာအားလုံးကိုလည်း ပေးမှာ

ငါ့ကို စကားကောင်းတစ်ခွန်းပဲ ပြောပေးရင်တောင်
အရာအားလုံးကို ပေးလိုက်မှာ

ဒါပေမယ့် ဘာလို့မလုပ်ခဲ့တာလဲ
ငါ ၁၀မှတ်လောက်တော့ ရသင့်တယ်မလား
၁ဝမှတ်တန်တာတစ်ခုခုတော့ ရှိရမယ်မလား
အဲ့၁ဝမှတ် ပေးရင်တောင် အဲဒါကိုကျေးဇူးတင်ပြီး
သေတဲ့အထိ ပြန်ပေးဆပ်သွားမှာ

ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုလုပ် ၁ဝမှတ်တောင်
မပေးတာလဲ ဘာလို့လဲ

📖 အမှန်ပြောရရင် တကယ် အမှန်ပြောရရင်
စကားချိုချိုပြောနေတာ မဟုတ်ဘူးနော်
မင်း အမှတ်ရာတောင်ကျော်တယ်
အနည်းဆုံး ၇မှတ်ပဲ

အဲဒါကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်ချက်ရှိပါ.

📖 မသိခဲ့ပေမယ့် ငါ ကားမောင်းတဲ့အချိန်
အရမ်းညင်သာသွားတယ်
ထူးထူးဆန်းဆန်းပဲ ကားစတီယာရင်ပေါ်
လက်တင်တင်ချင်း ညင်သာသွားတယ်

ငယ်ငယ်တုန်းက မြေပုံစာအုပ်တွေ ကြည့်ရတာကို
ကြိုက်တယ်
ထူးထူးဆန်းဆန်းပဲ အဲဒါတွေကြည့်နေရင်
အချိန်ကုန်သွားတာတောင် မသိဘူး
တစ်ခါမှမသွားဖူးတဲ့မြို့တွေက ခေါင်းထဲမှာပေါ်လာတယ်
ချွန်းချောင်း၊ ဂွမ်ဂျူ၊ ဘူဆန်ကိုသွားမယ်
အူလွန်းဒိုအထိရော အဲဒီတုန်းကလိုပဲ

ငါလူတွေနဲ့ဆို
ဟန်ဆောင်မျက်နှာဖုံးတပ်ထားမိတယ်ထင်တယ် … တစ်ယောက်တည်းရှိနေတော့
စိတ်တည်ငြိမ်ပြီး ညင်သာလာတယ်

"တစ်ယောက်တည်း ညင်သာတယ် ဆိုတာဘာလဲ

မသိဘူး
ဒီအတိုင်း တစ်ယောက်တည်းညင်သာတာပဲ

💙 ကိုးကွယ်နေတယ်နော်..🤎